Τι μαθαίνει το παιδί μέσα από τη χρονιά στο μάθημα χορού και γιατί αξίζει να συνεχίζει.

Κάθε φορά που τελειώνει μια χορευτική χρονιά, κάνουμε μια φυσική παύση. Μαζί της έρχεται και η σκέψη:
"Να συνεχίσουμε;"
Ας κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά. Όχι τις ασκήσεις. Ούτε τις παραστάσεις. Ας δούμε όσα δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Μια χρονιά χορού είναι πολλά περισσότερα από απλά βήματα. Είναι η στιγμή που το παιδί σου μπαίνει στην αίθουσα μόνο του, χωρίς δισταγμό. Που ξέρει τη θέση του, τη σειρά του, τον ρόλο του στην ομάδα. Που έμαθε να μετράει, να περιμένει, να συνεργάζεται. Που συντονίζεται με τη μουσική – αλλά και με τον εαυτό του. Μια χρονιά χορού είναι:
- Σώμα που δυναμώνει,
- Νους που συγκεντρώνεται,
- Ψυχή που εκφράζεται.
Και μέσα σε όλα αυτά, χτίζεται κάτι πιο βαθύ: η εσωτερική του ταυτότητα.
Χωρίς πίεση. Χωρίς φωνές. Μόνο με ρυθμό, χώρο και αγάπη.
Το παιδί μαθαίνει:
- Να προσπαθεί χωρίς να τα παρατά.
- Να σέβεται και να λειτουργεί μέσα σε ομάδα.
- Να αντέχει την απογοήτευση και να χαίρεται την πρόοδο.
- Να αναπνέει, να εκφράζεται, να νιώθει.
- Και ίσως, χωρίς να το καταλάβετε, να έχει αλλάξει.
- Να έχει γίνει πιο ώριμο, πιο συγκροτημένο, πιο δυνατό.
Γιατί λοιπόν αξίζει να συνεχίσει;
Γιατί ο χορός θέλει χρόνο. Θέλει συνέχεια. Κάθε χρονιά είναι ένα βήμα πιο βαθύ – όχι μόνο στην τεχνική, αλλά και στην καλλιέργεια χαρακτήρα. Γιατί αν το παιδί σας ένιωσε όμορφα φέτος, αν χαμογέλασε στο τέλος κάθε μαθήματος, αν χόρεψε με χαρά στην παράσταση, τότε κάτι πολύτιμο έχει ήδη φυτευτεί μέσα του.
Και τώρα είναι η στιγμή να το αφήσετε να ανθίσει.